Rome 6

7 september 2019, vandaag is mijn verjaardag en ik ben zojuist 68 geworden. Ik voel me rijk, zoveel mensen halen die leeftijd niet en ik ben op de fiets onderweg naar Rome! Wat een weelde. De dag begint met een telefoontje van Bea om mij te feliciteren, fijn om haar stem weer even te horen. Daarna volgen de felicitaties van Johan en veel appjes en mailtjes met gelukwensen. Dank allemaal. Na ontbijt in het hostel rijden we een rondje door Ferrara, langs het Palazzo Diamanti (aan de buitenkant voorzien van stenen in de vorm van diamanten) en langs de beroemde kathedraal. Die staat echter binnen en buiten in de steigers en is gesloten voor publiek. Jammer. Na een kop koffie rijden we Ferrara uit in de richting van de Po-delta. We rijden door een landschap dat een beetje lijkt op de Flevopolders: langgerekte akkers, onderbroken door sloten of afwateringskanalen. Veel van de oogst is al binnengehaald en de velden liggen er versgeploegd bij, te wachten om opnieuw te worden ingezaaid. Wat er nog staat herkennen we niet altijd, maar met behulp van Plantnet.nl komen we er wel uit. Zo leren we dat het graan met bruine pluimen sorghum heet en goed kan groeien in droge/tropische gebieden. Dit gewas noemde men vroeger wel ‘kafferkoren’, maar dat lijkt me een term die je anno 2019 niet meer kunt gebruiken. Verder zien we veel sojabonen en ook luzerne, een kruid dat veel als veevoer wordt gebruikt. Aan het eind van de dag komen we bij agriturismo Prato Porto, op een landtong in de Po-delta, een paar kilometer buiten Anita. Het is een gebied voor vissers en vogelaars. Ik rijd ‘s avonds nog even de dijk op om een filmpje te maken van de omgeving en ik kijk mijn ogen uit. Een prachtig, waterrijk gebied, vol met kleine eilandjes, stukken moeras en honderden vogels. Ook hier begint mijn gebrek aan belangstelling voor de biologielessen mij op te breken, ik geniet van alle vogelgeluiden, maar ik kan ze helaas niet thuisbrengen. We sluiten de dag af bij de tent met een liter mooie Italiaanse wijn. Op naar morgen en op naar de 69. Om nog even teug te komen op Marco Pantani, hij werd maar 34. 

Marco Pantani

wielerheld en dopingzondaar!

Held of anti-held?

Als we de andere ochtend de dijk oprijden, zien we op en in het water een grote kolonie flamingo’s. Een prachtig gezicht, al die statige vogels die letterlijk op hun tenen in het water staan. Overigens trekt zo’n vogelrijk gebied niet alleen vogelaars, maar ook andere liefhebbers. Het geknal is vanaf zeven uur niet van de lucht en ik vermoed dat in menig Italiaans gezin vanavond verse eend, gans, kwartel of anderszins op tafel staat. We varen met een pontje over van de landtong naar het vasteland en zetten er stevig de gang in naar Ravenna. Daar zijn we rond de middag en gaan op zoek naar de Dom. Ravenna heeft veel bouwkundige hoogstandjes, maar ze zijn bijna allemaal erg ingebouwd tussen moderne(re) woonhuizen, flats of bedrijfspanden. Het is dus even zoeken naar de Dom voor een stempeltje. De mis is nog gaande als we de kerk binnenkomen, maar zodra de dienst is afgelopen, trek ik de priester (spreekwoordelijk) aan zijn pij en leg hem in mijn beste Italiaans uit dat we twee Hollandse pelgrims zijn onderweg naar Rome. Het stempeltje in de kathedraal blijkt zoek, maar vervolgens neemt de priester ons hoogstpersoonlijk mee naar de pastorie en hij diept uit zijn eigen archief een mooi stempeltje op. Met een brede glimlach nemen we afscheid. Als we de stad uitrijden, pakken donkere wolken zich samen maar we zetten de vaart erin om de bui voor te blijven. Richting Adriatische kust. Na een mooi pad door een dennenbos komen we uit bij een kanaal waar heel bijzondere huisjes op palen in het water staan. Het blijken vissershutten, met grote vierkante netten die ook weer aan palen zijn vastgemaakt. Bij één huisje zien we hoe het werkt. Ze laten het net langs de vier palen op de bodem zakken en halen het na een tijdje weer omhoog. Ik heb het nog nooit eerder gezien, maar Johan kent deze manier van vissen uit Thailand. En dan ineens zijn we bij de kust en rijden we letterlijk het strand op. Een smalle strook Italiaans strandleven, met een eindeloze hoeveelheid hotels en appartementencomplexen, die helaas wel allemaal erg op elkaar lijken. En het strand zelf staat vol met parasols en ligbedden, keurig op kleur gegroepeerd. We kamperen bij camping Zadina in Cesenatico. Gelukkig is het tentenveldje achteraan bij het strand en we zijn daar de enige kampeerders. De rest van de camping bestaat uit vaste plaatsen. Zelden zo’n ongelooflijke berg rotzooi bij elkaar gezien. Een combinatie van spullen uit de kringloopwinkel en de opbrengst van het milieupark (vroeger gewoon ‘grof vuil’ geheten). Een seizoenplaats voor zo’n plek kost ruim 3000 euro, maar kennelijk mag je voor die prijs al het plastic, sloophout, golfplaat, etc. wat je ook maar mee wilt sjouwen, gebruiken om je plekje van zo’n 25 vierkante meter af te bakenen. En dan maar genieten.... brrrr. Overigens is de zee goed van temperatuur en kan ik even lekker zwemmen.

We rijden de volgende dag om negen uur weg van, wat ik maar voorzichtig noem, niet het mooiste stukje Italië. Het duurt even voordat we alle bebouwing achter ons hebben gelaten, maar na een kwartiertje zijn we eindelijk weer ‘buiten’ en rijden we het authentieke Italië weer in. Mooie wijdse landerijen, huizen omringd door oleanders en cypressen en omgeploegd akkerland. De etappe van vandaag brengt ons weer terug naar de bergen. Nu niet meer de Alpen, maar de Apennijnen. Tevreden achteroverleunend doemen ze in de verte op. Een groot deel van de route bestaat uit onverharde weg. Officieel heet het fietspad, maar het zou die naam eigenlijk niet mogen dragen. De kilometerslange strook keien langs de rivier is wellicht voor mountainbikers goed te doen, maar voor een trekkingfiets met volle bepakking méér dan een uitdaging. We ploegen dapper voort en als beloning wachten ons aan het eind van de rit nog enkele pittige klimmetjes. Alles bij elkaar meer dan 300 meter omhoog vandaag. Maar dat is wel goed om er weer een beetje in te komen. Morgen gaan we verder omhoog richting 900 meter. 

wordt vervolgd